Aртикли, Дигитално насилство

Онлајн врски и комуникации

Врските и комуникацијата преку Интернет се фундаментални бидејќи сите ние поминуваме многу време на поврзување, а off-line и on-line се строго комплементарни. Всушност, „дигиталното државјанство“ сега е исто толку важно и релевантно како и редовното, традиционално „државјанство“. „Дигиталните медиуми, особено мобилните комуникациски технологии, им овозможуваат на адолесцентите да истражуваат и експериментираат едни со други само со ограничена контрола на возрасните. Конфликтите меѓу врсниците може лесно да се организираат бидејќи речиси до сите може да се дојде во секое време под радарот на властите“ (Wendt R. and Quandt W., „The Role of Online Communication in Long-Term Cyberbullying Involvement Among Girls and Boys“, Журнал за млади и адолесценција, 2016 година).

Сексуалноста и интернетот

Две навидум контрастни карактеристики на онлајн врските се: поголема анонимност и поголемо самооткривање. Анонимноста е поврзана со прикривање, што е контрадикторно со самооткривањето. Меѓутоа, бидејќи поголемата анонимност ја намалува ранливоста, таа обично го олеснува поголемото самооткривање, што за возврат ја зголемува блискоста и интимноста.

Истражувањата покажуваат дека има побрзо и подлабоко самооткривање во онлајн комуникацијата отколку во состаноци лице в лице (Joinson, 2003; Tidwell and Walther, 2002). Во онлајн врските, луѓето можат да бидат делумно или целосно анонимни: луѓето можат да го кријат својот вистински идентитет или важни аспекти од него. Анонимноста во онлајн врските го олеснува самооткривањето бидејќи ги намалува ризиците вклучени во откривањето интимни информации за себе. Луѓето можат послободно да се изразуваат бидејќи се поанонимни, помалку одговорни, а со тоа и помалку ранливи. Во анонимноста (или полуанонимноста) на сајбер-просторот, многу е полесно да се откријат нечии вистински чувства. Според тоа, поверојатно е дека во сајбер-просторот процесот на самообјавување ќе биде линеарен, движејќи се на еднонасочен и кумулативен начин од необјавување до речиси целосно обелоденување. Во офлајн околности, спротивставените нагони за откривање и прикривање ги тера луѓето да осцилираат помеѓу чуваното самоприкривање и искреното самооткривање.

Онлајн самооткривањето наликува на феноменот „странци во воз“, каде што луѓето понекогаш споделуваат интимни информации со својот анонимен соученик (McKenna et al., 2002). Бидејќи анонимноста во сајбер-просторот е поголема отколку во воз, откривањето интимни лични податоци е почеста појава во сајбер-просторот. Врските на интернет им овозможуваат на луѓето да се кријат зад формата на комуникација која е донекаде „отстранета од животот.“ Полесно е да се отворите пред некој безличен странец кој не мора да го гледате додека ја откривате вашата тајна или да го видите следното утро. Онлајн односите се слични во овој поглед: луѓето можат слободно да ги изразат своите емоции и да се зближат емотивно без да бидат ранливи.

Соодветно на тоа, исто така е полесно да се заљубите на мрежата. И покрај намалената ранливост во сајбер-просторот, онлајн агентот исто така може да биде повреден. Во овој поглед, два главни аспекти се значајни: (1) повеќето од многуте големи надежи што сајбер-просторот ги создава не се исполнети – со тоа предизвикува

чести и длабоки разочарувања; и (2) длабокото самооткривање го остава умот на агентот гол, без никакви маски за заштита – и ова е многу ранлива позиција за секого.

Врските преку Интернет обично имаат помалку практични импликации отколку офлајн врските; оттука, учесниците во овие односи се помалку ранливи. Навистина, во офлајн врските, луѓето имаат тенденција да не откриваат многу интимни информации додека не се чувствуваат безбедно. Во сајбер-просторот, луѓето се подготвени да откријат поинтимни информации бидејќи претпоставуваат дека анонимноста и просторното растојание го намалуваат ризикот од штетни последици.

Односите во сајбер-просторот се безбедни не само во физичка смисла, бидејќи вирусите не можат да патуваат во тој простор, туку и во психолошка смисла што се обезбедува со тоа што се анонимни. Бидејќи чувството на безбедно е главен предуслов, безбедноста што ја обезбедува сајбер-просторот може да го објасни огромниот интерес за сајбер-сексот (Бадер, 2002: стр. 263-276).

*Арон Бен-Зеев, во Меѓународна енциклопедија на социјални и бихејвиорални науки (второ издание), 2015 година

Leave A Comment

Your Comment
All comments are held for moderation.